Podniesienie dna zatoki – kiedy wykonujemy zabieg?
Brak wystarczającej ilości kości własnej jest dużym problemem w przypadku, kiedy chcemy uzupełnić zęby przy pomocy implantów. Problem ten wynika z tego, że kość jako struktura, w którą wprowadza się implant, jest głównym elementem warunkującym zintegrowanie się implantu, jak i jego późniejsze utrzymanie w jamie ustnej. Stanowi miejsce, w którym śruba implantu jest zakotwiczona i nie pozwala na jego wypadnięcie. Niedobór kości stosunkowo często dotyczy tylnych części szczęki górnej, czyli tam, gdzie uzupełnia się brakujące piątki, szóstki i siódemki górne.
Kiedy po przeprowadzonym badaniu tomograficznym niedostatek kości okaże się faktem, perspektywa otrzymania zębów opartych na implantach może się oddalić. Lekarz z reguły proponuje kilka opcji rozwiązania tego problemu. Może on:
- zmienić plan leczenia, ograniczając ilość planowanych implantów i uzupełnianych zębów,
- wykorzystać własne zęby pacjenta do odbudowy brakujących zębów,
- wykorzystać wyrafinowane systemy implantologiczne, a także może nawet w ogóle zrezygnować z leczenia implatologiczneg0,
- zaproponować zabieg pozwalający na zwiększenie objętości kości w miejscu, w którym mają być wprowadzane implanty.
Sinus lift
Zabieg zwiększający ilość tkanki kostnej, który pozwala na wprowadzenie implantów w miejscach, w których niedostatek kości występuje najczęściej, czyli tylnych odcinkach górnych szczęk to tzw. sinus lift. Wykonanie sinus liftu polega na umieszczeniu materiału kościozastępczego nad ubytkiem kostnym. W efekcie uzyskuje się przyrost kości pozwalający na wprowadzenie implantu odpowiedniej długości. W praktyce sztuczną kość umieszcza się pomiędzy dolną ścianą zatoki szczękowej a błoną śluzową wyściełającą zatokę, stąd nazwa zabiegu sinus lift, czyli podniesienie dna zatoki szczękowej. Zabieg sinus liftu jest szeroko stosowanym rozwiązaniem pozwalającym na odbudowę zębów na implantach w sytuacji, kiedy mała ilość kości nie pozwala na całkowite zanurzenie w tkance kostnej standardowego implanta o długości przynajmniej 8 mm.
Z zabiegiem Sinus lift wiążą się pewne niedogodności. Główną niedogodnością jest to, że po jego wykonaniu potrzebny jest czas, który pozwoli na zintegrowanie się materiału kościozastępczego. Najczęściej czeka się 9 miesięcy do momentu, kiedy można ostateczne wszczepić implant. W wielu sytuacjach nie ma innej możliwości uzupełnienia zębów na stałe, jak tylko poprzez uprzednie wykonanie sinus liftu. Zabieg ten przechodzi więc wielu z tych, którzy zdecydowali się na leczenie implantologiczne. Sinus lift pozwala na wprowadzenie implantów i ich użytkowanie tak samo jak wtedy, kiedy kandydat na implanty może pochwalić się znakomitymi warunkami kostnymi.
Czytaj także: naprawa protez